اثر تنش خشکی و اسید هیومیک بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک چای ترش (hibiscus sabdarifa)

به منظور بررسی اثر تنش خشکی و اسید هیومیک بر برخی ویژگی­های فیزیولوژیک گیاه دارویی چای ترش، آزمایشی به صورت طرح کرت­های خرد شده در قالب بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز آموزش کشاورزی شهید دهقان­پور جیرفت، در سال 1392 اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل تنش خشکی در سه سطح به صورت آبیاری پس از 50، 100 و 150 میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس a به عنوان عامل اصلی؛ و مصرف اسید هیومیک به صورت شاهد (عدم مصرف)، با آبیاری، با آبیاری و یک­ بار محلول­پاشی، و با آبیاری و دو بار محلول­پاشی به عنوان عامل فرعی بودند. اسید هیومیک برای آبیاری و محلول پاشی به ترتیب با غلظت 10 کیلوگرم در هکتار و 250 سی سی در 100 لیتر آب استفاده شد. تنش خشکی اثر معنا­داری بر محتوای کلروفیل a، کلروفیل b،کاروتنوئید، محتوای رطوبت نسبی برگ و پرولین برگ چای ترش داشت. اثر متقابل اسید هیومیک و تنش خشکی تنها بر شاخص کلروفیل کل و مقدار کل کربوهیدرات­های محلول معنادار بود. با افزایش تنش خشکی از مقدار کلروفیل a  (22/48 درصد)، کلروفیل b(77/32 درصد)،کاروتنوئید (64/79 درصد) و محتوای رطوبت نسبی (59/12 درصد) کاسته شد؛ درحالی ­که بر غلظت پرولین (8/26 درصد) افزود. اسید هیومیک سبب افزایش محتوای کلروفیل­های  a و b وکاروتنوئید شد و مقدار پرولین را 04/15 درصد کاهش داد.